NIEZWYKŁE ZDARZENIA I WYPADKI PODCZAS PODRÓŻOWANIA

O losie! Cóż to była by za frajda z podróżowania, gdyby nie przytrafiały się jakieś ciekawe gafy i zdarzenia. No i o czym było by opowiadać, jeśli nie pomyliłoby się lotniska, albo godziny odlotu? No tak, każdej z podróży towarzyszy nutka emocji. Jedne są mniejsze, inne większe. Czasem jest się z czego pośmiać, a czasem niekoniecznie, bo łzy lecą jak grochy. Do tego wpisu zainspirowała mnie siostra i jej ostatnie wydarzenia, ale post będzie o moich wypadkach i o tym, że powiedzenie na błędach się uczysz, w ogóle nie ma racji bytu;)

Uwaga! To nie ten terminal.

Rzecz miała miejsce 6 lat temu, podczas powrotu z Madrytu. Podróż odbywała się w babskim gronie, oczywiście, uchodziłam za najbardziej odpowiedzialną osobę, toteż przewodziłam grupie. Na mnie również spoczywał obowiązek, aby doprowadzić moje gąski do strefy odlotów, wsadzić w samolot i wrócić bezpiecznie do domu. Na biletach lotniczych widniały tajemnicze oznaczenia Madryt Barajas T1. kto by się tam przejmował liczbami. Pfff. Dwie godziny przed odlotem wybrałyśmy się na autobus łączący centrum miasta z lotniskiem i chyba tylko to nas uratowało przed spóźnieniem się na samolot. Wysiadłyśmy oczywiście nie, tak jak na bilecie widniało pod 1, ale pod - 4. To był ostatni przystanek na trasie, więc uznałyśmy, że skoro autobus dalej nie jedzie, to na pewno stąd mamy odlot! Do głowy nam nie przyszło, że a) lotnisko w Madrycie jest przeogromne, b)ostatni terminal, czyli wspomniana 4, jest położona najdalej od pozostałych i o spacerze między nimi można zapomnieć c) terminal nr 4 obsługuje wyłącznie loty poza Europę;) I tak stojąc pod tablicą wylotów i gapiąc się jak sroka w kość zastanawiam się gdzie i kiedy tu wyskoczy mi Poznań. Było Los Angeles, Sao Paulo i Johannesburg, za to żadnego europejskiego miasta. Szybkie wertowanie biletów, hmm mamy wpisane T-1 jesteśmy na T-4, chyba coś jest nie hallo?! Na szczęście zapas czasu jaki miałyśmy uratował nas. Łapałyśmy w pośpiechu powrotny autobus i w końcu trafiłyśmy, zziajane, we właściwie miejsce.

Ojej to nie to lotnisko?! Wyobrażacie sobie taką sytuację w Europie, a dokładniej w Wenecji. Jeszcze rozumiem, gdyby rzecz miała miejsce w Azji, no bo bariera językowa-wiadomo. Ale tu, w sercu Unii Europejskiej, we Włoszech?! I znowu nie spojrzałyśmy na karty pokładowe i znowu ta sama historia, zamiast na lotnisko Wenecja Treviso, w dniu wylotu znalazłyśmy się na Marco Polo. Takiego popłochu i paniki, jaki w tym czasie dało się wyczytać z naszych twarzy, nie odegrałby żaden aktor z Hollywood. Myślę, że nagroda Oskara należała się nam jak złoto! Uratowała nas taksówka, za którą zresztą przyszło słono zapłać, bo oba punkty dzieli odległość 30 kilometrów. Tym razem ponownie się udało, uff, i jak widać wcale się na błędach człowiek nie uczy:)

Właściwie to gdzie jest nasz hostel? Rzecz miała miejsce w Barcelonie. Zaufałam połówce, że znajdzie nam nocleg, ale, co wydaje się oczywiste, wydrukuje lokalizację i dokładny adres. Z tym adresem to była bardzo ciekawa sprawa. Bo rzekomo nasz pokój miał się mieścić na niewielkim, ale bardzo popularnym Placu Reial, a wiec w samym sercu miasta. Obeszłyśmy arkady raz, drugi, trzeci i nic. Szukałyśmy numerów, ale, jak to w Hiszpanii, część jest, a z resztą bywa różnie. W końcu zdesperowane zaczęłyśmy kląć na czym świat stoi, że ktoś nas oszukał, że w tym miejscu nie ma żadnego hostelu, że przepadła zaliczka i nie mamy gdzie spać. Perspektywa noclegu pod chmurką na plaży przyprawiła mnie o największą gęsią skórkę w moim życiu. Z pomocą przyszedł kelner, który wskazał sąsiadujące drzwi. W życiu nie pomyślałabym że za nimi, po wdrapaniu się na trzecie piętro, znajdziemy recepcję z bardzo sympatyczną rodowitą Hiszpanką. Takiej nerwówki dawno nie przeżyłam:)

Błędy przy imieniu i nazwisku. Rany, tej rozmowy nie zapomnę! Z samego rana zadzwoniła do mnie znajoma, z informacją, że kupiłam bilety lotnicze na bliżej nieokreśloną osobę;) Sytuacja miała miejsce dzień przed wylotem, a więc w momencie, kiedy trzeba wykonać odprawę, jak również można się spodziewać najdroższych cen. Oczywiście wszystko już było dograne i zaklepane, więc o tym, by koleżanka nie poleciało nie było mowy. Zwyczajnie, miesiąc przed rezerwacją się pomyliłam, a błąd wyskoc. Zrobiłam z Agnieszki, Kowalską, chociaż Aga miała zupełnie inne nazwisko, szybko, szybko, płatność przeszła, a ja dzień przed wylotem ponownie rezerwowałam bilety, bo wiedziałam, że zawaliłam sprawę, a za błędy się płaci-tym razem słono;)

Zapomniałam zabrać biletów. To znaczy tylko jednego. A ponieważ to był czas, kiedy o Wi-Fi można było jedynie pomarzyć, to na miejscu musiałam wykupić kartę pokładową. Jedyny pozytywny aspekt całej sytuacji jest taki, że na drogę powrotną bilet miałam;) Chociaż tyle:)

O tym, że zapomnieliśmy spakować lub zabrać czegoś z hotelu, nawet nie będę opisywać;) Na szczęście teraz, w dobie internetu, brak wydrukowanego biletu czy rezerwacji to nie taki problem, jak kilka lat temu. Podobnie jak z lokalizacją czy rezerwacją hotelu. Świat poszedł o krok na przód. Mimo to nadal zdarzają się wypadki.

--------

Jestem ciekawa czy Wam również przytrafiały się jakieś ciekawe historie podczas podróżowania. Może zapomnieliście o paszporcie, albo o plecaku? Jeśli macie jakieś ciekawe wisienki na torcie, to czekam na Wasze komentarze.