PUCIO MÓWI PIERWSZE SŁOWA - ĆWICZYMY MOWĘ PRZEDSZKOLAKA

Nauka mowy szło nam jak po grudzie. Wiecie, jak się jest mamą, to najlepiej, jak by dziecko wszystko chwytało w lot, a jak się słucha opowieści innych i zaczynają padać pytania, czy na pewno jest wszystko w porządku z Twoim dzieckiem, to popadasz w obłęd. Ma już prawie trzy lata i jeszcze nie mówi? No nie. A dlaczego? Hmmm, nie wiem. Z pomocą przyszła nam nauka prostych słów, jakie zawiera wnętrze książki „Pucio mówi pierwsze słowa” Marty Galewskiej-Kustry. Dzięki niej, mamy już pierwsze, drobne sukcesy w nauce mowy.

Książka jest wyjątkowo przejrzysta. Dla naszego malucha idealna. Ma twarde strony, które trudno zniszczyć ;)), zaokrąglone rogi, a jej objętość pozawala na tyle zainteresować malucha opowieścią, że nie zdąży się nią znudzić przed przełożeniem ostatniej strony. Barwna historia chłopca oraz opis jego całego dnia, okraszony jest dodatkową porcją ilustracji, które pozwalają dziecku ćwiczyć wymowę pojedynczych wyrazów. 

W książce zawarte są ilustracje ze scenkami, które towarzyszą nam każdego ranka: wstawanie, ubieranie się, wyprawa do przedszkola, zabawa z dziećmi, uczestnictwo w urodzinach oraz wieczorne zasypianie. Na każdej stronie odnajdziemy ramki z podpisanymi przedmiotami i czynnościami oraz proste zdania uwzględniające kluczowe słowa i zdania, tak, żeby maluch mógł je powtórzyć po swojemu. Samego tekstu jest niewiele, ale sugestywne ilustracje, można opowiedzieć i przeanalizować po swojemu-czytaj-okiem rodzica;) dopowiedzieć maluchowi co dzieje się na obrazkach, zadać pytania, a poprzez naukę powtarzać do zapamiętania dźwiękonaśladowcze zwroty.

"Elementarz" został napisany przez specjalistę logopedii Panią Martę Galewską-Kustra, ewidentnie pod kątem najmłodszych pociech, aby ćwiczyć z nimi pierwsze słowa, zdania oraz niejako - użyję tego sformułowania, choć go nie lubię - wymuszać nazywanie wykonywanych codziennych czynności. My już mamy pierwsze drobne sukcesy. Wojtaszek nauczył się paru słów z czytanki. Choć na początku niechęć do lektury była jawna, teraz sam pokazuje paluszkiem, że chce na nowo przeżywać historię tytułowego bohatera Pupcia i jego starszej siostry.

Polubiliśmy się z lekturą dostosowaną do wieku synka. Ćwiczymy codziennie. Jeśli mogłabym polecić książkę dla najmłodszych pociech, to tak, z gorącym sercem. I choć czasem mamy dosyć przygód Pucia i Misi, to postępy w wymowie oraz nauce, mobilizują nas do tego by po raz kolejny przeczytać historię od nowa.

Jestem ciekawa jak Wy ćwiczyliście mowę z maluchami? Czy też się posiłkowaliście książkami, czy może jakimiś innymi materiałami edukacyjnymi?  Czekam na Wasze komentarze i opinie, pozdrawiam, buziole:*