BARI W CZERWCU-CO ZOBACZYĆ, JAK ZWIEDZAĆ REJON APULII

Zapraszam na wycieczkę po Bari. To bardzo ciekawa propozycja dla osób, które chcą zwiedzić Apulię. Bari, to świetna baza wypadowa po okolicy, a poza tym, może się pochwalić bardzo ładną częścią starego miasta w której znajdziemy m.in. urokliwą promenadę ciągnąca się wzdłuż morza, bazylikę Świętego Mikołaja, urokliwe kapliczki zlokalizowane w zaułkach, czy starówkę, na której życie towarzyskie trwa do późnego wieczora. Zapraszam na post:)

Bari leży tuż przy końcówce Włoskiego obcasa. Akurat ten rejon Europy był mi zupełnie obcy. Fakt, że niżej byłam tylko na Malcie czy Krecie, ale to tak jak by zupełnie inne rejony, kraje i kultury. Za to Apulia mnie oczarowała. Sama się biję do dziś w pierś i nie wiem czy pogodą, a może raczej klimatem, atmosferą, a może to wszystko złożyło się w całość, dla której mam ochotę tam wrócić. 

Samą miejscowość potraktowałam po "macoszemu". Spędziliśmy tu tylko cztery dni, ale zwiedzanie okolicy było tak intensywne, że Bari zeszła na drugi, albo i trzeci plan. Wieczorem zawijaliśmy w okolice hotelu i przy okazji kręciliśmy sie po okolicy, obserwując i zwiedzając to co było w zasięgu wzroku.Na pewno reprezentatywna jest część portu. Łodzie czy tez motorówki, jakie są każdy wie, ale wzdłuż wybrzeża bieganie promenada, która wieczorami tętni życiem. 

W ścisłym centrum miasta, miejsca do plażowania nie uświadczymy, dlatego można owa promenadą dojść do rejonu ulicy Corso Trieste, gdzie znajduje się  piaszczysta plaża. Całkiem przyzwoita i kusząca, choć latem może być mocno zatłoczona.



Widok z promenady na Zamek w Bari. Rozwój miasta przypadł na okres VI–X w., kiedy pełnił rolę największego portu południowo-wschodniej Italii. W IV w. stało się siedzibą biskupstwa.

Spacer promenadą, w tle tankowiec:). Bari to największe miasto nad Adriatykiem, ważny ośrodek przemysłowy, handlowy i kulturalny Włoch południowych. Aglomerację zamieszkuje 1,5 mln. mieszkańców.

W Bari stacjonowały trzy ogromne statki pasażerskie. Po zapoznaniu się z ofertą przewoźników, bo jest ich kilku, znalazły się połączenia z sąsiednimi krajami Dubrownikiem (Chorwacja), Barem (Czarnogóra) czy Durres (Albania). Oczywiście wpływają również statki pasażerskie, oferujące wycieczki "objazdowe", ale sama miejscowość chyba nie jest zbyt popularna. Pamiętam, że w Maladzie, kiedy zaokrętowała Costa Mediterranea, zrobiło się tłoczno i tłumnie. Tu jakoś tego nie odczułam na własnej skórze. Miasto jest kameralne, przyjemne, bezpieczne. 

W starej części miasta, największa uwagę przykuwały urokliwe balkony, zadaszone markizami, lub przyozdobione okiennicami. Fasady mieszkań oraz styl zabudowy przywracają wspomnienia z chorwackiego Sibenika. Po wizycie w Neapolu, obawiałam się, tego, że biedniejsza południowa cześć Włoch, ponownie zaskoczy mnie hałdami śmieci. jakież było moje zdziwienie, kiedy odkrywałam, że Apulia wręcz wzorzec do naśladowania. Ulice lśnią, a mieszkańcy bardzo przykładają uwagę do wizerunku czystego regionu.

Plac przed Katedrą Św. Sabiny oraz urokliwe kapliczki w zakamarkach ulic.







Dworzec kolejowy, który odwiedzałam najczęściej, oferuje połączenia kolejowe  z wieloma miejscowościami. W zasadzie komunikacja pomiędzy rejonami jest na tyle sprawna, że wypożyczenie samochodu można w zasadzie w ogóle nie brać pod uwagę. Ceny są bardzo przystępne, a i częstotliwość kursowania pociągów, rozwiewa wszelkie wątpliwości, tym bardziej, że całe miasto jest obwarowane strefami płatności za parkowanie.

Kwitnące kwiaty jakie udało się uchwycić to przede wszystkim: bougainvillea oraz oleander. Mam miliony zdjęć, ale akurat taką  fotograficzną tematykę lubię. Często zimą wracam do tych ukwieconych rejonów krajów położonych nad Morzem Śródziemnomorskim.

Jeśli jeszcze Was nie przekonałam zapraszam ponownie do:

• Alberobelo
• Monopoli
• Polignano a Mare