LOT Z WROCŁAWIA DO WARSZAWY-MODLINA ZA 9 ZŁ, ŚWIĘTO WOJSKA POLSKIEGO, SIERPNIOWA STOLICA

Na chwilę dam Wam odsapnąć od relacji z Krety i kosmetycznych hitów i zapraszam do Warszawy. Ponownie, bo ostatnia relacja ze stolicy pojawiają się na blogu dwa lata temu. Dokładnie na tak rozstałam się z Pałacem Kultury, Nowym Światem i Syrenką. A teraz, kiedy ponownie przyszło mi postawić tu nogę, zwiedzanie miasta połączyłam z obejrzeniem defilady wojskowej z okazji Święto Wojska Polskiego. Jak było? Chodźcie na relacje:)

Bilety lotnicze na trasie Wrocław- Warszawa Modlin na okrągło zmieniały swoje wartości, wyglądało to coś mniej więcej jak w jednorękim bandycie. Kojarzycie te zmieniające się obrazki po pociągnięciu wajchą?:) Nagle bach, promocja, bilety za 9 zł i to jeszcze w okresie wolnego dnia od pracy tj.15 sierpnia. Sprawa przesądzona, lecimy do Warszawy. Tfu tzn. do Modlina bo później trzeba jeszcze kawał drogi przejechać koleją aby wylądować na Dworcu Centralnym.

Zwiedzanie miasta jest szybkie, intensywne i wyczerpujące. Pomijam fakt,  że wylot był o 6.55 rano, a na lotnisku trzeba pojawić się godzinę wcześniej, później ponad godzinna podróż szynobusem, by po 9.00 zameldować się w stolicy. Wszystko dzieje się bardzo szybko. Jak na przyspieszonym podglądzie, jest Stadion Narodowy, za chwilę lądujemy na Nowym Świecie, a następnie pod Zamkiem Królewskim. Od nadmiaru informacji i widoków zaczyna się kręcić w głowie, wow w końcu jesteśmy w Warszawie:)

Pogoda zmienia się dynamicznie. Raz kropi, za chwilę przebija się słońce. Ciemne chmury krążą nad nami, nie dając chwili spokoju. Warszawa o poranku, albo jeszcze nie śpi, albo dopiero się budzi że snu. Na ulicach jest pusto, a my możemy na spokojne porobić pamiątkowe zdjęcia. Niektórzy wracają z imprezy, ale są również tacy szaleńcy jak my, turyści pełną gębą z torbami i sznurkiem aparatów fotograficznych. Ufff wariatów nie brakuje!

Jak najdosadniej uczcić pamięć powstańców, którzy walczyli za naszą ojczyznę? Oczywiście zorganizować plenerową wystawę. Zdjęcia, wiersze, krótkie opisy epizodów. Ktoś zatrzyma się na chwilę, poczyta, popadnie w zadumę, zostawi kwiaty. Największe wrażenie wywarły na mnie ogromne fotografie ustawione przed Pałacem Prezydenckim. Mieszkańcy w kaskach tak walczyli o stolicę! Na twarzy widnieje uśmiech a w ręku broń i obawa...co będzie za monet, tydzień, miesiąc.

Pod Zamkiem Królewskim jak zawsze jest tłoczno i gwarno. Lubię ten klimat kolorowych kamienic, restauracji i turystów. Coraz więcej tych z zagranicy, nawet tej bardzo dalekiej. Na chwilę przysiadamy na schodach pod Kolumną Zygmunta. Trudno uwierzyć, w to, że  Zamek w momencie, kiedy Niemcy się wycofywali się z terenów okupowanej Polski, całkowicie wysadzili go w powietrze. Zostały tylko fundamenty. Zachowane fotografie sprzed II Wojny Światowej pozwoliły zrekonstruować budynek z uwzględnieniem wszelkich detali. Chwila oddechu, wchodzimy w wąskie uliczki i nagle naszym oczom ukazuje się pomnik syrenki.

Lokalne sklepy rozsiane po kamienicach i mnóstwo, mnóstwo pamiątek. Do wyboru ryciny, magnesy lub kartki. Idziemy powoli w kierunku Teatru Polskiego. Akurat w okolicy Pomnika Nieznanego Żołnierza najwyżsi rangą generałowie szykują się do obchodów Święta Wojska Polskiego. Jest kawaleria, kombatanci i żołnierze, którzy walczyli jeszcze podczas wojny. Wojsko świętuje! 

Powoli zbliża się godzina 12.00, mamy chwilę czasu by metrem podjechać na aleje Ujazdowskie, by tam podziwiać defiladę oraz przemarsz wojska oraz przemówienie prezydenta. Wsiadamy w metro i wysiadamy na przystanku "Politechnika". Za nami podążają ogromne tłumy gapiów. Ma być hucznie i z pompą. Pokazy samolotów F-16 oraz Iskra, śmigłowców, artylerii i hummerów. I tu, uwaga, następuje zwrot akcji. Nagła ulewa, deszcz, i bomba. Łapiemy kawałek suchego miejsca pod drzewem i czekamy, aż przejdzie nawałnica. Przemarsz wojska ani na chwilę nie zwalnia, tylko szkoda że pogoda nieco popsuła widowisko.

Tuz przed 15 szykujemy sie powoli w drogę powrotną. Organizujemy chwike by pokrecic się pod Pałacem Kultury i Nauki oraz słynnym wieżowcu przy Złotej 44. Nawet słońce nieśmiało przebija się przez gęstą warstwę chmur!

Podsumowując wyjazd, czego mi zabrakło? Kilku dodatkowych godzin czasu :) Nie mieliśmy chwili na Muzeum Powstania Warszawskiego, o Wilanowie nie wspomnę. Dodatkowy dzień calkowicie załatwiłby sprawę. Reszta oczywiście jak najbardziej na plus. Nawet pogoda, która gwałtownie i nagle załamała się podczas defilady nie specjalne nas zaraziła do spaceru po stolicy.

Jak zorganizować i jaki transport wybrać z Modlina do Warszawy? My skorzystaliśmy z transportu łączonego czyli przejazd autobusem a nastepnie szynobusem do Warszawy Centralnej. Bilet, który kupiliśmy na lotnisku pozwolił na przejazd do centrum stolicy oraz bezpłatne korzystanie z transportu publicznego przez dwie godziny. Tak akurat, aby skorzystać z tramwaju i podjechać pod stadion i na starówkę.