MÓJ WIELKI POWRÓT DO BIEGANIA, CZYLI WALKA Z FORMĄ ORAZ ZBĘDNYMI CENTYMENTRAMI

Patrzę się na zapiski z Endomondo i nie wierzę:/ Minęło dokładnie 4 miesiące od ostatniej przebieżki. Dramat! Brak motywacji, pomysłu i czasu. Niby wieczorem powinna zawsze się znaleźć wolna chwila dla mamy, no ale wiecznie coś: prasowanie, pranie, sprzątanie, aż w końcu padam na twarz i śpię. A później budzik....i od nowa Polska Ludowa;)

Jaki był ten pierwszy raz po tak długiej przerwie? Beznadziejny. Kondycja (pomimo skakania na skakance, podejmowania wyzwań z deseczką i codziennych spacerów) leży i kwiczy. Przetruchtanie trzech kilometrów to jak wieczność na ultra maratonie. Następnego dnia odczuwałam wszystkie mięśnie nóg. Od czegoś postanowiłam zacząć, przede mną bieg Oborygena czyli 10 kilometrów crossa w Obornikach Śląskich, numer startowy wykupiony, miejsce zaklepane. Mam 90 minut na ukończenie biegu;) Dam radę? A później...Może jakiś półmaraton?Chociaż póki co to bardzo odległe marzenia!

Powrót do biegania, w moim przypadku ma również drugą stronę. Przy truchtaniu najłatwiej mi było utrzymać wagę, wysmuklić nogi baaa... nawet zrzucić zbędne kilogramy z którymi tak uparcie walczyłam podczas wyzwań. Osobiście uważam, że nie ma bardziej skuteczniejszej metody na walkę ze zbędnymi centymetrami:)
Biegacie latem czy stawiacie na inne sporty? Dajcie znać z komentarzach, jestem strasznie ciekawa jak dbacie o formę.
Buziaki i do następnego:*